പടവുകൾ വളഞ്ഞു
തിരിഞ്ഞ്
കുതിച്ച്
കിതച്ചെത്തുന്ന
മലകയറ്റം..
അഹന്തയറ്റ്
നമ്മളൊന്നായ് ലയിച്ച്
നെടുവീർപ്പാലൊന്ന്
ആശ്വാസം
തോൾചേർക്കേ,
നമുക്കൊരു
പ്രണയത്തിൻറെ ദൂരക്കാഴ്ച..
അകലങ്ങളിലെവിടെയോ
അലിഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്ന
മഞ്ഞും
കണ്ണുകുത്തുന്നൊരു
സായന്തനച്ചുവപ്പും
നാമൊന്നുമല്ലെന്ന്
ഒരന്തസ്സാര ശൂന്യത.. 😃😍
2016, ഫെബ്രുവരി 24, ബുധനാഴ്ച
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ